De notie ‘gardez-vous de comprendre’ vinden we al terug in seminarie III wanneer Lacan ons eraan herinnert dat men in de medische sector steeds leert dat we de patiënten moeten begrijpen. Hij benadrukt dat dit een illusie is (Lacan 1993).                              

Het is verleidelijk in ons werk om al te goed te willen begrijpen wat onze patiënten mankeert. We zijn immers geneigd hun tekort snel te willen invullen.

'Gardez-vous de comprendre' naar wat lacan onderwijst, is een grondregel die ik probeer te onthouden tijdens mijn werk in de begeleiding van patiënten. Maar eenvoudig is dit niet. Daarom ga ik in deze lezing op zoek naar hoe je dat doet om niet in de val van de al ‘wetende ander’ te trappen. Aan de hand van casus materiaal en een theoretisch kader zoek ik uit of er daar handvaten voor zijn.